Koniec drogi? Z pewnością nie💞!

     Dzień dobry. Dziś nie będę opisywać zagadnienia z wykładów. Dziś chciałabym podsumować swoje przemyślenia odnośnie blogga i zmian, jakie nastąpiły we mnie dzięki dzienniczku refleksji. Czy pisanie blogga pozwoliło mi na poszerzenie swojej wiedzy? Oczywiście, że tak. Jak już wspominałam wiele razy, na samym początku byłam nastawiona dosyć sceptycznie do wybrania formy dzienniczka jako zaliczenia przedmiotu. W mojej głowie przeplatały się różne myśli... Łatwiej mi będzie nauczyć się na test niż pochylić się nad pisaniem dzienniczka...Przecież nie znajdę chwili na tworzenie sensownych wpisów. Jednak się myliłam. 

    Warto jest dać sobie szansę, nawet jeśli by się udało. Przyrzekłam samej sobie, że będę pisać mimo wszystko. Życie rzuciło mi w tym czasie wiele bruzd pod nogi. Najgorszym etapem był pożar mojego domu. Stało się to dwa tygodnie temu. W tamtym czasie miałam ochotę rzucić wszystko i uciec jak najdalej. Jednak się nie poddałam i dzięki pomocy życzliwych mi osób, w tym koleżanek z roku i pracowników uczelni, udaje mi się wrócić do normalności. Napisałam o tym, ponieważ chciałam pokazać Wam jak życie może popsuć nasze plany, marzenia. Jednak takie zdarzenia budują naszą osobowość, stajemy się dzięki nim silniejsi. Tak jest w przypadku pisania dzienniczka. Dzięki niemu stałam się mądrzejszą osobą. Na własną rękę poszukiwałam informacji i dużo z nich zapamiętałam. Dzięki przedmiotowi Edukacji społeczno-przyrodniczej jestem oświeconą kobietą, która będzie w swojej przyszłej pracy  w szkole zaszczepiać u dzieci miłość do przyrody i do jej poszanowania. Jestem osobą, która ma obsesję na punkcie segregacji śmieci. Czasem nawet myję pudełko po jogurcie i dopiero je wyrzucam. Nie myślcie, że będę tego wymagać od dzieci. Ważne będzie to, aby wiedziały jak poprawnie segregować śmieci, jak dbać o planetę, jak szanować zwierzęta i rośliny. Marzy mi się to, aby dzieci robiło to mimowolnie i od serca, aby czuły poczucie sprawstwa, że dzięki wyrzuceniu plastikowej butelki do odpowiedniego kosza sprawią, że owa butelka dostanie drugie życie. Taki będzie mój cel.

    Bardzo dziękuję, że mogłam dzielić się z Wami moimi przemyśleniami. Myślę, że odpowiedziałam na każde pytanie, które sobie zadałam. Opisałam każde zjawisko, które najbardziej mnie ciekawiło.  Z pewnością wybrała bym ich więcej. Lubię pisać, tworzyć myśli i refleksje. Odkryłam swoje nowe umiejętności. Bardzo się cieszę, że wybrałam tę formę zaliczenia wykładu. Wyciągnęłam jeden bardzo ważny wniosek. Nie można oceniać czegoś jeśli się tego nie spróbowało. Spróbowałam, napisałam i jestem szczęśliwa, że mogłam się podzielić swoimi poszukiwaniami edukacyjnymi. Na sam koniec przedstawiam Wam mini mapę myśli, którą stworzyłam na podsumowanie pisania blogga. Dziękuję za poświęcony czas na przeczytanie moich myśli. Pozdrawiam Was serdecznie. 💗

Kod QR do mojej mapy myśli: